[zaloguj się]

ODMIATANIE (2) sb n

Fleksja

A sg odmiatani(e) (2).

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. odmieść.

Wzgardzanie, odtrącanie; przen [czego] (2): SkarKaz )(3v; Boże day wam táką y onę ſtárożytną oycow wáſzych proſtotę y vprzeymość/ á odmiátánie wſzelákiey dwoiákośći y zmyślániá y oboiętnośći SkarKazSej 662b.

Cf ODMIATAĆ

MP