[zaloguj się]
[pdf]

[ODOŁAĆ vb pl

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz podołać).

Fleksja

fut 3 sg odołå. ◊ 3 pl odołają.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Móc przeciwstawić się, podołać (z czes. odolati ‘obronić się’):

odołać komu: ani im [nieprzyjaciołom] żadny nie odoła, telko ten który Krysta Pana sobie na pomoc bierze a w cerkwi św. [...] zostawa, przeciwko której i bramy piekielne [...] nic nie odołają. AktaSynod I 140.

odołać przeciwko komu: AktaSynod I 140 cf odołać komu.

Formacje współrdzenne cf DOLAĆ.]

FP