[zaloguj się]
[pdf]

ODSZPUNTOWAĆ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz -ować); a jasne.

Fleksja
inf odszpuntować
impersonalis
praet odszpuntowåno

inf odszpuntować (1). ◊ impers praet odszpuntowåno (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVIII w.

Oderwać część szczelnie zamykającą [co] (2): Y włożył iey liſth w rękę/ á kazał łodkę thwárdo zápráwić Y sſtáło ſie z przygody/ że ieden lekarz imieniem Cerymon [...]/ vyźrzawſzy łodkę kazał ią k ſobie przywieść á odſzpuntowáć. HistRzym 16v, 16v.

Formacje współrdzenne cf SZPUNTOWAĆ.

LWil