[zaloguj się]
[pdf]

ODUMARTY (4) part praet pass pf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja
sg
mNodumarty fNodumartå nN
G G Godumart(e)go
pl
N subst odumart(e)

sg m N odumarty (1). ◊ [f N odumartå.] ◊ n G odumart(e)go (1). ◊ pl N subst odumart(e) (2).

Sł stp s.v. odumrzeć, Cn, Linde brak.

I. W funkcji właściwej: Pozostawiony po śmierci (3):
a. O dobrach materialnych; caducus, (ab) intestato relictus, vacuus Modrz (3):
Wyrażenia: »dobra, majętności odumarte« (1:1): Do tegoby też przyłożone słuſznie miáły być ſpadki y máiętnośći odumárte/ y wſzelákie dobra ták teſtámentem zápiſáne iáko też odumárte [haereditates et possessiones caducae et vacuae bonaque omnia testamento vel intestato relicta] ModrzBaz 123.

»dziedzictwo [komu] odumarte« (1): Miedzy pirwſzemi ſpoſoby/ wylicżáią dochodzenie dźiedźictwá ábo teſtámentem/ ábo też bez teſtámentu nam odumártego [numeratur aditio haereditatis seu testamento, seu ab intestato nobis relictae] ModrzBaz 76v.

»spadek odumarty« (1): ModrzBaz 123 cf »dobra odumarte«.

b. [O ludziach: Grábina też z Tárnowá Caſtellaná Wiſlickiego Grábie Micháiłá odumárta żoná/ [...] ledwo ſię wybiegáłá z ręku Litewſkich StryjKron 455.]
II. W funkcji imiesłowu czynnego: Który zmarł; umarły (1): Demortuus – Odumarti. Calep 304b.

Cf ODUMARŁY, ODUMRZEĆ

ZZa