[zaloguj się]
[pdf]

[ODWIERZGNĄĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet odwiérzgnął.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Machnąć gwałtownie nogami; przen: być hardym: Roztył miły/ y odwiérzgnął [Incrassatus est dilectus et recalcitravit]: roztywſzy/ ztłuśćiawſzy/ nápęczniawſzy/ opuśćił Bogá Stworzyćielá ſwego WujBib Deut 32/15 (Linde).

Formacje współrdzenne cf WIERZGAĆ.]

ZZa