[zaloguj się]
[pdf]

ROZKRWAWIĆ SIĘ (1)vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 n rozkrwawiło się subst rozkrwawiły się

[fut 3 sg rozkrwawi się.] ◊ praet [3 sg n rozkrwawiło się.] ◊ 3 pl subst rozkrwawiły się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Zacząć mocno krwawić: [choć powiádáią, że sye mieysce rospali, że boléć będźie, że sie [guz] rozdráżni y rozkrwáwi, á tą drógą máteryéy poćiągnie. OczkoPrzymiot 354; Tegoż też czasu [...] w zapustny poniedziałek kilka się ich rozkrwawiło, chodząc za łby miedzy sobą. KronMieszcz 101.]

rozkrwawić się od czego: wten cżas vpádl nakamién Iezus mily/ tak iż vſta od ſilnégo padnieniá iego ſie roſkrwawily OpecŻyw 107v.

Formacje współrdzenne cf KRWAWIĆ.

SBu