[zaloguj się]
[pdf]

OGORAĆ (1) vb pf

Teksty nie oznaczają pochyleń; oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz gorać).

Fleksja

fut 3 sg ogorå. ◊ [3 pl ogorają.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. ogorzeć.

1. Ogorzeć, opalić się na słońcu:
Zwrot: »od gorącości słonecznej ogorać«: Yáko then ktory ná dworze będąc od gorącosći ſlonecżney rychley ogora/ niż domá od gorącosći płomyenyá domowego álbo ſwoyſkyego GliczKsiąż K4.
2. [Przypalić się od ognia [czemu (żywotne)]: w tymże ná dnie poſtaw świecę zápaloną ku ktorey motylice będą śię ſchodźić á około płomienia latáć/ á ták dla ćiáſnośći nacżynia od płomieniá bliſkiego ſkrzydłá im ogoráią Cresc 1571 600.]

Formacje współrdzenne cf GORAĆ.

KŁ