![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OKOCENIE | Następne hasło: OKOLE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OKOCIĆ SIĘ (2) vb pf
Oba o jasne.
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | okociła sie |
fut 3 sg okoci sie (1). ◊ praet 3 sg f okociła sie (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Wydać na świat potomstwo, urodzić (o niektórych zwierzętach); pariere Cn (2): To bydlę [...] gdy ſie okoci á yágnyę będzye myáłá/ zá tym yágnyęcyem ſmyáłosć táką weźmye/ iż nikomu vſtąpić nyechce GliczKsiąż C8v; Ovis foetavit, Owcá ſie okoćila. Mącz 133c.
Formacje współrdzenne cf KOCIĆ SIĘ.
Cf OKOCENIE
LWil(iKŁ)