[zaloguj się]
[pdf]

[OKRZYKNĄĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg
3 m okrzyknął
f okrzyknęła

praet 3 sg m okrzyknął. f okrzyknęła.

Sł stp brak, Cn s.v. okrzyk uczynić, Linde XVII – XVIII w.

Krzyknąć na kogoś, ofuknąć kogoś; excipere clamorem aliquem Cn [kogo]: Abowiem widząc mieſzczány [...] ſtrwożone/ okrzyknęłá ich temi ſłowy mowiąc do nich WerPobudka 27.
Zwrot: »fukiem okrzyknąć«: Pan bábę fukiem okrzyknął áby mu odkryłá [co niosła] HistOtton 121v.

Formacje współrdzenne cf KRZYCZEĆ.]

FP