[zaloguj się]
[pdf]

OMEŁTY (2) part praet pass pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz mełcie).

Fleksja
pl
N subst omełt(e)
A subst omełt(e)
I m omełt(e)mi

pl [N subst omełt(e).] ◊ A subst omełt(e) (1). ◊ I m omełt(e)mi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów, ze Spiczyńskiego).

1. Oczyszczony z plew, przebrany (1): RYż przynoſzą ziarna do nas iuż omełte/ roſcie iako ięcżmień maiącz też kłos FalZioł III 25c.
2. Wytarty, starty (o włosach) (1): Poiął Socrates ſobie dwie żenie [...] Ty gdy ſie cżęſtokroć ſpołu wadziły, on ſie znich naſmiewał mowiąc, że ſie prze ſzpetnego á nie vrodliwego cżłowieka z małpim noſem, z łyſim cżołem, z koſmatymi pierſiami z proſtymi á z omełtemi włoſi wadzicie BielŻyw 47.
[Szereg: »omełty i otarty«: Włosy omelte na końcach i otarte (jako pospolicie mówią, aby je mole ogryzli) ukazują człowieka, iż ma złą strawność w żołądku, tak iż wilgotność z niego nie może dostateczna pochodzić ku różnieniu [lege: rośnieniu] włosów, przeto one usychają na końcach i też ścirają sie jako i gałęzy na drewie usychają GlabGad, Biblioteka Pisarzów Polskich, Kraków 1893, s. 136 [fragment uzupełniony z odpisu].]

Synonim: 2. otarty.

MŚ