[zaloguj się]

OMIEŚĆ (1) vb pf

Fleksja

inf omieść.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. [Oczyścić [co]: A ſcziany przinamniey raſz do roku dacz omieſcz. StatNorb 171.]
2. Usunąć, zebrać, zetrzeć [co z czego]: Deiicere de foribus araneas. Omieść zedrzwi páyąki s páyęcziną. Mącz 162b.

Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.

Cf [OMIECIONY]