« Poprzednie hasło: OMOŁWIENIE | Następne hasło: OMOWCA » |
OMOWA (12) sb f
Oba o oraz a jasne.
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | omowa | omowy | omowie |
A | omowę | ||
I | omową |
sg N omowa (4). ◊ A omowę (3). ◊ I omową (2). ◊ pl N omowy (2). ◊ du N (cum nm) omowie (1) GroicPorz mm2.
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
W połączeniach szeregowych (4): ijż niewcżaſnoſci/ ſmutki/ klopoty/ ſſkody/ omowy/ ij ijnſſé przeciwnóſci ij przeſladowanié/ ſą znamienité laſki bożé znamiona ij vpominki powſtaniá z grzechow OpecŻyw 32v; Grzeſą przełożeny [!] y wſſyſcy poſpolicie/ ktorzy phalſziwą prziſięgą/ [...] potwarzą/ omową/ zawyſczą/ domyſlem/ podeyrzenym/ [...] ſwiatczą przeciw bliznemu ſwemu. SeklKat M2v; Mącz 205c; Zazdrość pokoy niſzcży/ [...] Gniew bacżenie gubi/ myśli mnoży złoſne. Omowá poduſzcża GrabowSet N3.
[»złorzeczenie, omowa«: Maledictum, ein ſcheltwort/ leſterwort. P. złorzeczenie/ omowá. Volck 351.]
omowa czyja (1): Muſze ieſce wſpomniec omowe Krola Kazimierza ktori na zalobe Ritwianſkiego powiedział ze ſie to nie ziego przitziny zatzinalo oco oni przed nim narzekali. PaprUp G4.
Synonimy: 1. obmawianie, potwarz, złorzeczeństwo; 2. wyjaśnienie; 3. obrona; 4. usprawiedliwienie.
Cf OBMOWA, OMOWIENIE, [OMOWISKO], OMOWKA, OMOWNOŚĆ
IM