[zaloguj się]
[pdf]

OPRAWIĆ SIĘ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w oprawić); a jasne.

Fleksja
inf oprawić się
praet
sg pl
3 m m pers oprawili się
n oprawiło się subst
conditionalis
pl
3 subst by się oprawi(e)li

inf oprawić się (1). ◊ praet 3 sg n oprawiło się (1). ◊ 3 pl m pers oprawili się (1). ◊ con 3 pl m pers by się oprawi(e)li (1).

Sł stp s.v. oprawić, Cn, Linde brak.

1. Ufortyfikować się, wzmocnić się, zwiększyć możliwości obrony (2):
Zwroty: »mocno oprawić się« (1): Miáſto pothym widząc onę łáſkę iego [króla]/ y ſámo ſie potym mocno opráwiło/ y mocno przy nim ſtało RejZwierc 45v.

»oprawić się w obronę« (1): Tym tho Rycerzom ktore byli Turcy wygnáli z Rodis/ dał był Ceſarz wyſep Melite/ zową Włoſzy Meltá/ gdzie ſie tám opráwili w obronę/ iż tám mogą być przeſpiecżni/ iáko na Rodys y ieſzcże lepiey BielKron 239.

2. W funkcji biernej (2):
a. Być wykonanym, załatwionym (1): Zaprawdęby też mogły być nálezione nowſze y prętſze obycżáie ſpráwiedliwośći ludziom vćiſnionym/ coby ſie to ſnádnie opráwić mogło bez krzywdy poſpolithey. RejZwierc 190.
b. Być wynagrodzonym (1): azby ſie krziwdy i ſkody o ktore poddani naſſy spoddanemi Krolia Rzimſkiego zobopolnie czynicz mayą tak w Sliąſkv iako w Vęgrzech nagrodzili a przez Commiſſarzow o svogich pańſtw spraviedlive naliaſki opravieli y dokonczeli ComCrac 12v.

Synonim: 1. opatrzyć się.

Formacje współrdzenne cf PRAWIĆ.

JB