![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ORANINKA | Następne hasło: ORATARZ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ORANY (6) part praet pass impf
o oraz a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | oranå, oran(a) | n | N | |
| G | oranéj | G | |||
| L | L | oranym | |||
sg f N oranå (2), oran(a) (2). ◊ G oranéj (1). ◊ n L oranym (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: orany przez kogo (1).
Sł stp s.v. orać, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Uprawiany, spulchniany pod zasiew (o roli) (6):
Wyrażenia: »orana rola« [szyk 2:2] (4): Arvum. ein geerter acker. Orana rola Murm 21; BartBydg 15; Ante Iovem nulli subigebant arva coloni, Przed czáſy Iowiſowemi nie byłá rola orána. Mącz 11a, 353d.
»włoka orana« (1): tylko dwá groſzá z iednéy ośiádłéy włoki álbo przez kmiéćiá oránéy/ wedle zwyczáiu Przywileiów Króleſtwá Polſkiégo záchowawſzy. SarnStat 1039.
α. W funkcji rzeczownika: »orane« = spulchniona rola pod zasiew (1): gdzie pełno ſnádniey vlać Ná oránym gotowo ſiać A gdzie zaczną gniazdo groſſe Iuż lezie trochá ku troſſe RejRozpr C4v.
TZ