Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ORDYNOWANY

Następne hasło: ORDZEDAN »

[ORDYŃSKI ai

Teksty nie oznaczają ó; o prawdopodobnie jasne (tak w orda).

Fleksja

sg
m	N		f	N		n	N	ordyński(e)
	D			D	ordyński(e)j		D
	A	ordyński		A			A

sg m A ordyński. ◊ f D ordyński(e)j. ◊ n N ordyński(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

[Przymiotnik od „orda” ‘plemię tatarskie wchodzące w skład chanatu’]
- a. [Tworzący ordę, należący do ordy]
- b. [Władający ordą]

Przymiotnik od „orda” ‘plemię tatarskie wchodzące w skład chanatu’:

a. Tworzący ordę, należący do ordy: Gdy carza nie stało, Wnet ordyńskie pospólstwo wszystko się zebrało, Przekopscy, bachrynowscy, szyrynowscy k’temu Posłali ku księdzowi do Litwy wielkiemu Prosząc, by Aczkiereja [= Hadżi-Girej, chan krymski 1441 – 1466] na carstwo im podał StryjPocząt 433; RymszaDeket 13.

b. Władający ordą: Podobnieyſza że w dzikich/ polách [Witołd] zrobił łaźnią. Będąc Kxiężey Ordyńſkiey/ bárzo ſrogą kaznią. RymszaDeket 56.

Synonim: tatarski.

Cf HORDYŃSKI]