[zaloguj się]
[pdf]

ORNAMENTA (5) sb pl t

Fleksja

A ornamenta (5).

St stp, Cn, Linde brak.

Zespól przedmiotów używanych w uroczystościach koronacyjnych i reprezentacyjnych; insygnia władzy królewskiej i cesarskiej [ornamenta – dostojności Mącz [269]a; ornamentum – ozdoba Calep; ozdoba – omamentum Cn] (5):

W połączeniu szeregowym (1): rádzili mu [Tarkwinijuszowi] áby nie wiele mowiąc ſzedł á vbrał ſie w krolewſkie odzyenie/ ornámentá/ ſceptrum/ y ine áppáraty wzyąwſzy ſiadł ná ſtolcu krolewſkim BielKron 103v.

Wyrażenia: »ornamenta cesarskie« (1): Drudzy cżtherzey Ellektorow ſzli przed Ceſá: nioſąc ornámentá Ceſárſkie/ według práwá złotey buły BielKron 331.

»ornamenta krolewskie« (2): Náoſtátek gdy ſie iuż [Etruscy] poddawáli Rzymiánom/ przynieſli wſzytki ornámentá krolewſkie do Tárquiniuſá/ ktorymi byli zwykli krolá wybieráć/ to ieſt/ koronę złotą/ ſtołek s kośći Wſłoniowey/ ſceptrum/ ná ktorym Orzeł złoty był ná wirzchu/ ſzaty s purpury/ też dwánáſcie ſiekier s káżdego miáſtá po iedney/ z miotłámi BielKron 102v, 329.

Szereg: »sceptra albo ornamenta« (1): Gdy śpiewano agnus/ Pánowie miánowáni ſceptrá álbo ornámentá/ ktory co noſił/ ná ołtarzu ſpokłádáli. BielKron 425v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

BK