Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ORZESZKOWY

Następne hasło: ORZĘDNE »

ORZESZYNA (5) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w orzech); e oraz a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	orzeszyna	orzeszyny
G		orzeszyn
L	orzeszynie

sg N orzeszyna (1). ◊ [L orzeszynie.] ◊ pl N orzeszyny (3). ◊ G orzeszyn (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

1. bot. Drzewo orzechowe; Corylus avellana L. (Rost); leszczyna (1)
2. Zewnętrzne zielone łupiny, łuski od orzechów (4)

1. bot. Drzewo orzechowe; Corylus avellana L. (Rost); leszczyna; corylus Cn (1): Nux. Nuſzbaum. Orżeſzyna. Mymer¹ 20v; [Nucamentum, Nüſzblüth Mech ná orzeszynie ArtNom F4].

2. Zewnętrzne zielone łupiny, łuski od orzechów; calyx, culeolum, gulliocae Mącz [pl] (4): Calyx, Szczeſzuyá/ Orzeſzyny. Mącz 32c; Culeolum vel culleolum. Orzeſziny/ á zwierzchnie zielone wyłupiny z orzechów. Mącz 71b, 49c, 150b; [orzeſziny/ Putamina nucum. Volck Ppp2v].

Synonimy: 1. leszczyna; 2. łupina, łuska.