[zaloguj się]

OSADZAĆ SIĘ (5) vb impf

o oraz drugie a jasne; -så- (3) GliczKsiąż, RejZwierc, KlonŻal, -sa- (1) BielKron.

sie (4), się (1).

Fleksja
inf osådzać się
indicativus
praes
sg pl
3 osådzå się osådzają się

inf osådzać się (2).praes 3 sg osådzå się (1).3 pl osådzają się (2).

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. osadzić.

1. Osiedlać się gdzieś, obierać sobie siedzibę, lokować się [gdzie] (2): Bárzo ſie tám Cżubani iákoś oſadzáią RejZwierc 247v.

W połączeniu szeregowym (1): [Lech a Czech] widząc źiemię vrodną/ żyzną/ przeſtroną/ nie oſiádłą/ zwierzu/ ptakow pełną/ pocżęli ſie tám oſádzáć/ kopáć/ oráć/ płonić/ budowáć BielKron 317v.

2. Otaczać się [[kim], czym] (2): [Kornelija] dobrze ſie pokazáłá myenyąc dzyeći ſwe ſwym ochędożeńſtwem być/ á nye letniki/ nye páſy/ nye perłowe tkanki/ áni inſſe drogye rzecży/ ktoremi ſie dzis poſpolicye oſadzáyą/ á ná nye ſie funduyą GliczKsiąż C6v; Sprochniáły pień podśiecżony/ pátrz iáko zá cżáſem/ Oſadza ſię nowym láſem. KlonŻal C2v; [Wſzák widźimy v tych co ſie tákiemi [złymi] oſadzáią/ y ich rády vżywáią/ iáką ſławę z nich máią CerGór 81].
3. W funkcji strony biernej (1):
a. Być budowanym (1): [item villa Nasaliowa nowa, która się teraz osadza przy Jodłowcze w lesiech. LustrKrak I 123.]
Szereg: »budować się i osadzać« (1): Tegoz cżaſu Venetia miaſto znamienite dla boiazni Atile pocżęło ſie budować y oſadzać [exstructa est]. MiechGlab 57.
b. [Być zasiedlanym: niebárzo wárownie tákimi ludźmi oſadzáią ſie gránice/ którzy przychylnieyſzémi ſą Turkóm/ niżli Chrześćiánom. ŁaszczRecepta 6.]

Synonim: 3.a. budować się.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

EW