[zaloguj się]
[pdf]

OSADZIĆ (254) vb pf

-s-, -ſ- (230), -ſſ- (22), -ſz-, -sz- (2).

o jasne; -sa- (191), -så- (41); -så- GliczKsiąż, SkarJedn (3), SkarŻyw (13), BielSjem; -sa- : -så- BibRadz (11:2), BielKron (66:12), BielSpr (4:3), BudBib (4:1), StryjKron (21:5).

Fleksja
inf osadzić
praet
sg pl
1 m osadziłem m pers
2 m osadziłeś, -ś osadził m pers
3 m osadził m pers osadzili
f osadziła m an
plusq
sg pl
3 m był osadził, osadził był m pers byli osadzili
f była osadziła m an
imperativus
sg
2 osådź
conditionalis
sg pl
2 m byś osadził m pers
3 m by osadził m pers by osadzili
f by osadziła m an
con praet
sg
3 m by był osadził
impersonalis
praet osadzono
participia
part praet act osadziwszy

inf osadzić (37). ◊ fut 1 sg osadzę (2). ◊ 3 sg osadzi (16). ◊ 1 pl osadzim (1). ◊ 3 pl osadzą (1). ◊ praet 1 sg m osadziłem (2). ◊ 2 sg m osadziłeś, -ś osadził (2). ◊ 3 sg m osadził (92). f osadziła (3). ◊ 3 pl m pers osadzili (29). ◊ plusq 3 sg m był osadził (3) Leop, BielKron (2), osadził był (2) BibRadz, WujNT. f była osadziła (1). ◊ 3 pl m pers byli osadzili (1). ◊ imp 2 sg osådź (1). ◊ con 2 sg m byś osadził (1). ◊ 3 sg m by osadził (6). f by osadziła (1). ◊ 3 pl m pers by osadzili (7). ◊ con praet 3 sg m by był osadził (3). ◊ impers praet osadzono (5). ◊ part praet act osadziwszy (38).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Zapełnić (64):
a. Istotami żywymi; zasiedlić, zaludnić; (col)locare Miech, Vulg, PolAnt, JanStat; frequentare Cn [w tym: co (51); kim (46)] (62): Zleé ſlugi zle pogubi/ a ſwą winnicę oſadzi ijnymi orácżmi [vineam suam locabit agricolis aliis Vulg Matth 21/41; naymie a porucży inszym winogrodnikom Leop; naymie WujBib] OpecŻyw [61]; HErmes Egipſki mędrzec [...]. Ten ſto á oſm wſi oſadził BielŻyw 96; MiechGlab 45; RejKup x5; MurzNT Matth 21/41; to ssie okazało, ysz pan Striy, tak na swem iako na nassem Zagozdzie ossadzil ZapWar 1551 nr 2684; GliczKsiąż N7v; Dobrze náſzy pánowie ten grod [= piekło] oſádzili. Wierz mi że tám niemáło rozmáitych ſtanow/ Krolow/ kſiążąt rozlicżnych/ nawięcey kápłanow. RejWiz 161, 36v, 38; Leop 4.Reg 17 arg; zbytne álbo zuchwáłe kroliki wypędził [papież Sykstus IV] á dobrymi oſádził. BielKron 189v; Ninus nád rzeką Tygrys miáſto zbudował Niniwe/ [...] Oſádził ie ludem Aſyriyſkim y inemi narody. BielKron 268; [Henryk Brodaty] Z Opátowá wygnał zakonniki Templáry á oſádził ſwemi przywiodſzy ie z Lubuſsá z przyzwolenim Boleſłáwá. BielKron 360; áby Wáłáſkiego Woiewodę wygnáli y z ludem iego/ á ludźmi dobrymi Polaki/ Ruśią/ álbo Węgry oſádźili BielKron 386; Ktorą to Kráinę ná przodku Pan Bog błogoſłáwił Adámowi y potomſtwu iego/ y Anioły oſádźił BielKron 466, 240v, 249, 279, 296v, 326v (13); RejAp 97, 117v; A rozumie też temu/ iż tym kąkolem/ tho ieſth złośćiwym á niewiernym narodem ludzkim/ im go nawięczey námnoży/ tym nalepiey może [czart] oſádzić ciemne kroleſtwo ſwoie RejPos 52v, 43v, 53, 53v, 239, 288, 329v; Kiedy chceſz ſtáynią oſádzić/ Maſz ſie pirwey mieſzká rádzić. RejZwierc 237v; SkarJedn 384; [Romualdus] klaſztorow wiele oboiey płći fundował/ y bráćią oſadził. SkarŻyw 574, 250; A iżby ták puſta ich kráiná nie zoſtáłá/ Mázurámi y Polaki z ktorymi ſię potym Ruſſacy dla przyległośli [!] pomieſzáli/ Podláſze oſſadził. StryjKron 340, 11, 447; WerKaz 274; Niewiáſtá/ dziewká/ wnidzie ná gorę by kozá/ [...] Oſadzim nimi gory/ niech zamki muruią BielSjem 18; Anioły duchy cżyſtemi/ oſádźiłeś niebo imi/ by ná ćię pátrzáli/ á w chwale ſię twey rádowáli. ArtKanc I3; GostGosp 26, 40; GrabowSet T2; kmiećie/ którzy [...] do miaſt y miáſteczek vćiekáią [...]/ áby byli przywroceni/ pod winámi Królewſkiémi: álbo niechay będą przypędzeni puſte role inémi do tégo godnémi ná mieyſcá ſwé oſádźić. SarnStat 663, 187, 209; SkarKazSej 702b [2 r.]; Inſzy źwierz Pan Bog tu ná świát wprowádźił/ Ktorym z pocżątku źiemſki grunt oſádził. KlonFlis C.
Zwroty: »osadzić puste krainy, pustynie« [szyk zmienny] (1:1): A cżłowieká nędznego ná tho był náſádził/ Aby ony puſtynie im záſię oſádził. RejWiz 116v; oſádźiłem ia tobie Krolu Podolſkie puſte kráiny/ nápełniłem ludźmi/ oraczmi/ Miáſteczki/ Wśiámi Ruſkie puſtynie OrzRozm R4.

»nową osadzić wolą« (1): Tu Ceres nową oſádźiłá wolą/ Opuśćiwſzy tám Syciliyſką rolą. KlonFlis Cv.

Szereg: »osadzić, (a) napełnić« [szyk 1:1] (2): OrzRozm R4; ále ſie przyſzedł ſtáráć [Pan]/ áby nápełnił á oſádzić [!] kroleſtwo ſwoie niebieſkie/ á rozſzyrzył ſławę ſwiętą y możność iego. RejPos 26.
W przen (3): Otho wneth oſádziłá [bestyja] gory ony nowemi bluźnirſtwy/ przywłaſzcżáiąc rozlicżne mocy ludziom vmárłym RejAp 111v; wytręćić á wyrzućić ie muśi z onego powołánia ſwoiego/ á oſádzić to ludem inym RejPos 239; A on wąż iádowity/ [...] nicżym inſzym rychley nie miał oſádzić ciemnego kroleſtwá ſwoiego/ iedno roſterkiem á niezgodámi rozlicżnemi ſwiátá tego RejPos 333v.
α. Obsadzić dookoła (3):
Zwrot: »osadzić stoł [kim]« (3): [Pan Jezus] oſádził ſthoł ſwoy proſtaki/ wieſniáki/ rybitwy/ Lázárzem/ Zácheuſzem/ Mátheuſzem/ Mágdáleną RejPos 159v, 159v, 160.
b. Obsadzić drzewami, roślinami [czym; w tym: co (1)] (2): Przyſzli potym do domku áno ogrodzono/ Onym nadobnym płotem drzewki oſádzono/ Káſztány/ więc Figámi/ więc Pomoráńcżámi/ Rozlicżnymi Sliwkámi ſpołu z Broſkwiniámi. RejWiz 64v; Ziemię wnim [w raju] vcżynił [Bóg] wyſoką/ piękną [...] y zioły ią/ kwiáty wonnemi/ y pięknemi/ tákże y drzewy rozſadzonemi/ z owocy przewybornemi/ oſadził. SkarŻyw 259.
2. wojsk. Obstawić, obsadzić; obwarować, umocnić; imponere praesidium Mącz, PolAnt, Vulg; custodire, firmare praesidium Vulg, PolAnt; adhibere custodiam Miech; collocare, vincire Mącz; praeoccupare PolAnt; praesidere Vulg [w tym: kogo, co (98); kim, czym (63)] (103): OpecŻyw [162]; Pothym Ianuenſes Włochowie miaſto ich znamienite Kaphę imieniem, w krainie Przekopſkiey otrzymawſzy ſobie przywłaſzcżyli y ſwymi oſadzili. MiechGlab 40, 15, 40; yz mayą Turczi the wolą wziacz morawſką Zyemię ze wſzitkym yzbi yą ossadzyly tam y poſzly kv Wyednyv LibLeg 11/45; Leop 2.Mach 12/18; Izráelczycy vlęknąwſzy ſię oſádźili miáſtá ſwe. BibRadz Iudith 4 arg; A przetoż rozeſłáli po wſzytkich gránicach y miáſteczkach Sámáryiey/ [...] áby oſádźili wſzytki wierzchy gor/ á miáſteczká mury zápráwowáli żeby ſpiże dla walki przygothowáli BibRadz Iudith 4/3, Iudith 3/8, 1.Mach 6/50, 11/66, 2.Mach 12/18; Pięć krolow ſkryli ſie do iámy w mieście Mácedá. Powiedzyano o nich Iozue/ kazał ie zákłáść kámienim á oſádzić ſtrożą/ áby nie wyſzli BielKron 47v; Olbrycht oſádziwſzy Schwinfurt y inne zamki wyieżdżał do Sáſkiey źiemie BielKron 237v; wyiechał Mieſzko z Krákowá do Polſki [...] oſádziwſzy thárás ſynem Boleſłáwem á brátem Henrikiem. BielKron 356v, 54, 55, 106 [2 r.], 181v, 192 (40); Praesidium collocare in urbe, Oſádzić miáſto draby. Mącz 196d; Ponere praesidium in aliquo loco, Oſádźić żołnierzmi opátrzić obroną. Mącz 309d; Praesidium oppido imponere, Służebnemi oſádźić. Mącz [380]c, 496d; RejPos 283; RejZwierc 185v; Ktory nierowny lud ma przećiw nieprryiaćielſkiemu [!]/ oſadź mężnemi y zbroynemi ludźmi thwoy práwy rog przećiw nieprzyiaćielſkiemu lewemu/ á ſwoy lewy odłoż od nieprzyiaćielſkiego práwego po ſtronie ſwoiego woyſká. BielSpr 36, 14, 19, 48, 56v; BudBib 1.Mach 9/51, 2.Mach 12/18; Iáko Biſkupi z drugimi Oſobámi Duchownymi. Piłatá o to prośili By grob Páńſki oſádźili. Z iego dworu zołnierzámi Zá ich pieniądze ſtrożámi. MWilkHist A4; Potym Krol woyſko roſpuśćił gránice żołnierzámi oſádziwſzy StryjKron 747, 66, 170 [2 r.], 477, 497, 597 [2 r.] (16); Phil C; W Dámáſzku/ narodu onego ſtároſtá krolá Arety/ oſádźił był ſtrażą miáſto Dámáſceńſkie/ chcąc mię poimáć WujNT 2.Cor 11/32.
Zwroty: »armatą osadzić« (1): Bo gdy Iulius Ceſarz Hiſpánią y wſzyſtko práwie Morze Miedzyziemſkie Gades/ y Ocean/ poráźiwſzy Warroná Hetmáná Pompeiuſſowego/ ſwoią Armatą oſſadził y opánował StryjKron 66.

»osadzić dobrze« (5): LibLeg 10/148, 11/13; Konrad oſádził dobrze Gdańſko BielKron 363, 315, 412.

»osadzić mocnie, mocno« [szyk zmienny] (2:1): Tegoż roku Ceſarz puśćił ſie z Bárchioná wodą do Afriki z ludem niemáłym/ tám Thunis y zamek goletę mocą wźiął/ y mocnie ſwymi oſádził BielKron 212v, 188v, 216.

»osadzić strzelbą, kopanim« [w tym: strzelbą i kopanim (1)] [szyk zmienny] (7:1): Krfierſth oſádził brzeg ſtrzelbą/ broniąc mu [cesarzowi] przepráwy przez rzekę BielKron 229; Gdy przyćiągli nád rzekę Drwiącą/ oſádźili ſwoy brzeg Pruſowie ſtrzelbą y kopánim/ moſthy pokáźiwſzy BielKron 383v, 250, 308v, 442; BielSpr 7v.

Szeregi: »osadzić i opanować« (1): StryjKron 66 cf »armatą osadzić«

»osadzić a opatrzyć« (2): BielKron 366v; K temu teſz y miáſto Betſurę opráwił/ y Gazerę y zamek/ oſádziwſzy ie służebnemi/ á opátrzywſzy ſpiżą [et posuit in eis exercitus et apparatus escarum]. BudBib 1.Mach 9/52.

»oprawić a (i) osadzić« (2): LibLeg 11/13; Poſiadł tedy Eczech miáſto y zamek [...]/ przy ktorych też był klaſztor murowány kthory opráwił y oſádzył ſtrzelbą BielKron 308v.

W przen (2): [Bóg] Oblókł ſye w noc/ ſwą ſtolicę mgłámi oſádźił/ Chmury wkoło/ y ogrómné burze zgromádźił. KochPs 23; Y zámknął [Pan Bóg] Ray/ á ſtráżą Anielſką y miecżmi ogniſtymi wrotá iego oſadził. SkarŻyw 262.
3. Obsadzić kimś jakiś urząd, powierzyć komuś jakieś stanowisko [co; w tym: kim (11)] (13): pomniąc na óny obietnice ktoreś obiecował Dawidowi ſludze ſwemu y potomkom iego iż iem miáł znárodu żywotá iego oſádzić krolewſki ſtolec iego. RejPs 199v; Leop VVv; Ieſliby ſam Káſztellan chorował/ thedy mieyſce ſwoie może człowiekiem godnym oſádzić. UstPraw D2v; SkarJedn 229; Co on [syn króla] wiernie wypełnił/ y hoynie krolewſką ſzcżodrobliwośćią w kośćiele onym ſłuſzbę Bożą opátrzył y nádał/ y godnymi kápłany oſadził. SkarŻyw 528; Bom tego pewna/ że Bog o tym rádźi/ Iáko Polſki Thron ſynem twym oſádźi. GrochKal 15; SkarKaz 453b, 608b; SkarKazSej 681b.
Zwroty: »osadzić [kim, ile] koni« = wystawić oddział jezdnych [szyk zmienny] (2): Teraz thedy záręcz ſię Krolowi Aſſyriyſkiemu pánu memu á ia dam tobie dwa tyſiącá koni/ będźieſzli ie ſam mogł oſadźić iezdnemi [si potueris dare tibi equitantes super eos]. BibRadz Is 36/8; Rotmiſtrze záſie towárzyſze przyimuią ná pocżty/ iáko kthory wiele Koni może oſádźić s ſłużebniki ſwemi. BielSpr 70.

»osadzić poczet« [szyk zmienny] (2): A biedá więc po trzy kroć bywa tey koronie/ Ktora ták nędznie ſtoi w tákowey obronie. Pátrzayże ná owego/ ktory ná południe/ Oſádził też ſwoy pocżet/ iákoś widzyał cudnie. RejWiz 173; Zołniérz, który pieniądze bierze, bądź ośiádły, bądź nie ośiádły, który pocztu nie oſádźi, wedle tego iáko brał, tàm diu in carcere detineatur. SarnStat 437.

4. Osiedlić, ulokować, umieścić, postawić; ponere Vulg; collocare Mącz; constituere PolAnt; locare JanStat [kogo, co] (27): Collocare rusticum in agro, Oſádźić Kmieciá. Mącz 196d.

osadzić gdzie [w tym: w czym (11), na czym (9), „gdzie” (2), „tam” (2), „tu” (1)] (25): ZapWar 1529 nr 2536; RejPs 138v, 217; RejWiz 38v, 194; Leop 4.Reg 17/6; UstPraw C4v; á wydzieray ſie kędy możeſz s tey opieki iego: ábowiem ieſli ſie nie obacżyſz/ pewnie cie oſádżi w kroleſtwie wiecżnych ciemnośći ſwoich. RejPos 27, 115, 200; BudBib 1.Mach 3/36; Bog ſam przęz [!] Piotrá S. w Rzymie Papieżá oſadził SkarJedn 207; Bo Iozeph [...] wziął oycá z wſzytkim domowſtwem do Egiptu/ y oſadził ie ná ziemi co nalepſzey SkarŻyw 349, 231, 258, 481, 557, 600; StryjKron 507; OrzJan 101; gdyż ſługi tákié niewolné pan może gdźie chce oſádźić SarnStat 647; Ale kiedy w práwie Niemieckim kmieć śiedźi/ tákowy vćiéc álbo odyść nie może/ iedno przedawſzy dźiedźinę/ álbo ná mieyſcu ſwym kmiećiá tákże bogátégo oſádźiwſzy SarnStat 657; SkarKaz 162a, 245a, 606a.

W przeciwstawieniu: »wygnać ... osadzić« (1): [Karolus Wielki] Sáráceny z Ieruzálem y z Hiſzpániey wygnał á Krześćiány oſádził. BielKron 170.

Szereg: »wprowadzić i osadzić« (1): ktory [Jozue] wprowádził y oſadził lud Boży w ziemi obiecáney SkarŻyw 557.
5. Mianować na stanowisko, urząd [kogo] (1): A ieſli Niemieckim kſztałtem [prawa], tedy Wóytá y ſześć Przyśiężników oſádźi, y práwo zágái, álbo obwoła, kto ma ſpráwowáć co, áby ſpráwował. SarnStat 1276.
6. wojsk. Postawić, zostawić, umieścić (o załodze, straży); ponere milites, relinquere in praesidio Vulg; ponere praesides, praesidio tenere PolAnt [kogo] (17):

osadzić gdzie [w tym: w czym (6), około kogo, czego (4), na czym (2), przed czym (1)] (13): Leop 2.Mach 12/19, 1.Par 18/6; W Dámáſzku ſtároſthá Krolá Arety oſádźił był ſtraż w mieśćie Dámáſzcżeńczykow chcąc mię poimáć. BibRadz 2.Cor 11/32, 2.Reg 8/14, 1.Mach 1/36; A wyrzućiwſzy ie [Adama i Ewę] oſádził [Bóg] przed Ráiem roſkoſzy Anioły Cherubin/ y ogniſty miecż vſtáwicżne/ áby ſtrzegli drogi drzewá żywotnego. BielKron 2, 52, 54 [2 r.], 103v, 406; RejPos 286; BudBib 1.Mach 1/36.

Zwrot: »osadzić straż« [w tym: nad kim (1), o kim (2)] (9): BibRadz 2.Cor 11/32; A gdy ſie dowiedzyeli o nim [o Samsonie] Filiſtynowie/ oſádzili o nim ſtraż w bronach mieyſkich áby nigdzyey nie vſzedł BielKron 52, 54, 86v,103v, 105, 193v, 406; osadziwszy na zad straż dla wiesci [...] poszedł ku Sliąsku ActReg 56.
7. Posadzić [kogo na co] (1): A Thenze Wernar myal bycz czeladnikyem ſzamego Cuſzky alye nyemyal Cuſzka konya na chtorego by go byl oſzadzil LibMal 1543/70.
8. Obsadzić, zająć, zasiąść na czymś; w przen [co] (1): Bo duſzá ſtolec pirwſzy w głowie oſádziłá/ A potym ſie po wſzytkim ciele rozſzyrzyłá. RejWiz 120.
9. Zbudować, ugruntować [co] (5): witkę mu iáko Grobla ma być wyſoka poſtáwiwſzy: á ón iuż będźie powinien Groblą chędogo oſádźić Strum F3.
Szereg: »zbudować i (a) osadzić« (2): RejAp 175v; Tedy ſam ſzedł z onymi oycy ná puſzcżą/ mieyſce im vkazał/ zbudował/ y on pierwſzy v Kártuzow klaſztor oſadził. SkarŻyw 291.
W przen (2): Konſtántyn Ceſárſtwo ſwiátá wſzytkiego náreligiey oſádził. SkarKazSej 679b marg, 679b.
10. praw. Wdrożyć postępowanie sądowe, ustanowić, powołać sąd; wykorzystać przepis prawny (9):
Zwrot: »osadzić prawo« [w tym: przeciw komu (1), o kim (4), na kogo (1)] = constituere iuducium Mącz, Cn; inquirere PolAnt; constituere actionem a. quaestionem Mącz; iudicium locare JanStat; dare iudices, quaestionem exercere Cn [szyk zmienny] (9): A ták gdy ſię o nim [o Piotrze Apostole] Herod wywiádował á nie nálazł go/ oſadźiwſzy práwo o ſtrożoch [inquirens custodes]/ ſkazał ie ná ſtracenie BibRadz Act 12/19; poiman Słáboſz y przywiedzyon ná Ratuſz/ oſádźili o nim práwo gorące/ y śćięli. BielKron 418, 229v; Quaestio aliquando accipitur pro iudicio, ut exercere quaestionem in siccarios, Oſádźić práwo ná morderze y mężoboyce. Mącz 336b; Constituere iudicium dicebant veteres et constituere quaestionem, pro eo quod est constituere actionem, Sądy/ wiece/ álbo roki położyć. [...] Constituere iudicium capitis in aliquem, Oſádzić práwo o kim. Mącz 413a; A tám [na Węgrzech] Ludowik oſſádziwſzy práwo odſądził ich [córki Kazimierza Wielkiego] od dziedzictwa y ſucceſſiey Kroleſtwá Polſkiego StryjKron 452; Ale iednák przećiwko tym [którzy cła wybierają prawa nie mając] Król Iego M. przedśię práwo oſádźi: á ći/ którzy ná nim będą śiedźieć/ ſkazánié vczynią SarnStat 396; kożdy [...] obywátél [...] zbiegłégo Kmiećiá będźie powinien wroćić: to ieſt/ práwo Polſkié oſádźiwſzy [Iure Polonico locato JanStat 1087]/ y wedle tegóż czyniąc ſpráwiedliwość temu/ który ſie Kmiećiá vpomina SarnStat 935 [idem] 662; [Stało sie to za urzędu pana Sadowskiego, który był osadził prawo, który był osadzony na urzędzie jego m[iłości] pana wojewody. KsięgiSądŁąck 1561 nr 171].
11. Uwięzić [kogo; w tym: gdzie (4)] (5): Ktorych [kniaziów] potym oſſádziwſzy w Trokach iáko zdraycow dal Kazimierz pośćináć StryjKron 597.
Zwrot: »osadzić do więzienia« [szyk zmienny] (3): A Brátá ſwoiego Sudźisławá Xiążę Pſkowſkie poimał/ y oſádźił go do więzienia w Porubiu. StryjKron 175, 180, 395.
Szeregi: »osadzić i pod strażą chować« (1): ále twárdym ſię w tym bárzo mátce ſtáwił/ on młodzieniec święty: więcey ſobie zakonny vbior ważąc/ á niſzli krolewſki ſzárłat/ tak iſz o iego vżyćiu ná to zwątpiwſzy/ ná zamek go ieden oſadzić/ y pod ſtrażą chowáć kazáłá SkarŻyw 200.

»poimać i osadzić« (2): Bo Izasław [...] y Wſewold/ [...] zbuntowáli ſie ná Wizesławá Brátá Xiążę Połockie/ y poimáli go chytrze z dwiemá Synámi iego/ y oſſádzili do więzienia w Kijowie. StryjKron 180, 175.

12. Nabić, nasadzić, oprawić; implere, replere PolAnt; claudere Mącz; distinguere, interstinguere Cn [w tym: co (7); czym (7); w tym: co czym (6)] (8): Y oſádźili go [napierśnik] cztermi rzędy kámieni/ w pierwſzem rzędźie był Sárdyus/ Thopázyus/ y Szmárágd. BibRadz Ex 39/10; Cludo idem quod claudo, Ut cludere arborem restibus. Drzewo wiciámi obyąć. Cludere auro, Złotem oſádźić. Mącz 58a.

W porównaniach (3): ſtániećie ſie ták ochędożeni iáko ſkrzydłá gołębice gdy by ie ieſſcze ktemu kto złotem y ſrebrem oſádził. RejPs 98; RejZwierc 61v; WerGośc 235.

W charakterystycznych połączeniach: osadzić perełkami (perłami) (4), srebrem, złotem (2).

Zwrot: »foremnie osadzić« (1): Ktory [Bezeleel] y kámienie foremnie oſádźi [in arte lapidaria ad implendum]/ y drzewo wyćieſze/ owa káżde rzemieſło doſtátecznie wypráwi. BibRadz Ex 31/5.
W przen (2): Pijániczá á wſzetecżnik [...] pothym wſpánoſzeie iż żywego ſrebrá w cżłonki nápuśći/ á perełkámi twarz oſádzi/ węgrow á cudzozięmcow w nos napuśći RejZwierc 142; GosłCast 56.

Synonimy: 1.b. obtoczyć, okolić, otoczyć; 2. obwarować, oprawić; 5. mianować, naznaczyć, nominować; 11. uwięzić; 12. oprawić.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

Cf OSADZENIE, OSADZONY

EW