[zaloguj się]

ROZMIERZYĆ SIĘ (7) vb pf

Zawsze sie.

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz mierzyć).

Fleksja
inf rozmierzyć sie

inf rozmierzyć sie (4).fut 3 sg rozmierzy sie (2).part praet act rozmierzywszy sie (1).

stp, Cn, Linde brak.

Przemyśleć, rozważyć, rozeznać się w czymś, dokonać rozrachunku (w odniesieniu do własnej osoby) (7):

W charakterystycznych połączeniach: nadobnie rozmierzyć się (2), pięknie, poczciwie.

Zwroty: »sam się rozmierzyć« (5): Cżyście to ieſt rozumieć kto ſie ſam rozmierzy/ A rozeznawſzy ſwoy ſtan ná wſzem ſobye wierzy. RejWiz 90v; Ale gdy ſie kto pięknie/ ſam rozmierzyć vmie/ A co cnocie przyſtoi/ wſzyſtkiemu rozumie. [...] Ten roſkoſz nád wſzytkiemi/ roſkoſzámi miewa. RejZwierz 135; Wielki tho rozum ktho ſie ſam rozmierzy RejZwierc 219v, 14, 54v.

»swą się własną piędzią rozmierzyć« (1): Ale ku pocżćiwemu żywotowi żadne nie ſą náuki potrzebnieyſze/ iedno [...] ſtátecżność/ á rozmyſlne vważenie w káżdey pocżćiwey ſpráwie ſwoiey/ á iżby ſie ſam w ſobie ſłuſznie rozſądzić/ á iáko ono powiádáią ſwą ſie właſną piędzią rozmierzyć vmiał RejZwierc 13v.

»w swych sprawach się rozmierzyć« (1): To ieſt nawiętſzy rozum możeſz temu wierzyć/ Kto ſie vmie w ſwych ſpráwach nadobnie rozmierzyć. RejZwierc A.

Szereg: »rozmierzyć się a rozsądzić się« [szyk 1:1] (2): Tákże pocżćiwy káżdy cżłowiek/ napirwey ſam ſie nadobnie rozmierzywſzy á rozſądziwſzy ſie w ſumnieniu ſwoim/ ieſliby co komu winien zoſtał/ thedy [...] RejZwierc 54v, 13v.

Synonimy: rozmiarkować się, rozprawić się, rozsądzić się.

Formacje współrdzenne cf 1. MIERZYĆ.

KO