[zaloguj się]

OSIANIE (3) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w osiać); a pochylone; e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N osiåni(e)
D osiåniu
A osiåni(e)

sg N osiåni(e) (1).D osiåniu (2).[A osiåni(e).]

stp: ostanie, osienie, Cn, Linde brak.

1. Zasianie, obsianie (1): [Piątą cżęść krolowi będziećie dáwáć/ á ſtyrzy ná oſianie [in sementem] y ná pożywienie wam [...] zoſtáwiam. Leop Gen 47/24.]

osianie czego (1): ſucceſsorowi ſwému niech zoſtáwi zbożá letnié/ ku ośianiu folwárku [ad seminandum praedium JanStat 206]. SarnStat 191.

2. Zasiewy, rosnące zboże (2): á on zákrył niebo obłoki ſwemi z kthorych ziemi wodę łáſkáwie wypuſſcza ku oſianiu káżdego iey żywiołu. RejPs 216; Thrzćiná y ſitowie powiędną/ obnaży ſie łożyſko potokowe od ſtoku ſwego: y káżde oſianie wilgotne oſchnie [omnis sementis irrigua siccabitur; záśianie wilgotné WujBib]/ vwiędnie/ y nie będzie. Leop Is 19/7.

Cf OSIAĆ, [OSIEW], OSIEWEK