[zaloguj się]
[pdf]

OSIWIEĆ (9) vb pf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf osiwieć
praet
sg
1 m -m osiwiåł, osiwiåłem
2 m -ś osiwiał

inf osiwieć (2). ◊ praet 1 sg m -m osiwiåł, osiwiåłem (4). ◊ 2 sg m -ś osiwiał (2). ◊ part praet act osiwi(a)wszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Stać się siwym; zestarzeć się; incanescere Vulg, PolAnt (9): záprawdę będziemy to mieć Biſkupá z głową y z cnotą/ dali mu Pan Bog ośiwieć. OrzRozm I; Rádzi Awicenná/ áby ten ſuchych rzeczy pożywał ktory niechce rychło ośiwieć SienLek 5v; RejZwierc 127; y osiwiawszy destatu vitae meae dopiero poczynąm cogitare. ActReg 98.
Zwrot: »na poły osiwieć« (2): Iużem ná poły ośiwiał/ á ieſzczem tákiego roźdźiału Státutu Polſkiego nieſłyſzał OrzRozm D4; A thy czo ſobie łeb pſuieſz [...]/ Niewiem ieſliś też co wygrał/ Boś iuż nápoły ośiwiał. RejZwierc 232.
Szereg: »starzeć się i osiwieć« = senescere et incanescere Vulg, PolAnt (3): A teraz Krol idzie przed wámi: y iam ſie ſtárzał y ośiwiał: á ſynowie moi miedzy wámi ſą. Leop 1.Reg 12/2; BibRadz 1.Reg 12/2; ſtárzałem ſye y ośiwiałem/ gárdłuiąc we dnie y w nocy/ źimie y lećie/ przećiwko nieprzyiaćielom twoim OrzRozm R3v.

Synonim: zstarzeć się.

Formacje współrdzenne cf SIWIEĆ.

Cſ [OSIWIAŁY], OSIWIENIE

TG