[zaloguj się]
[pdf]

OSTUDZIĆ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg
3 f ostudziła
imperativus
sg
2 ostudź

praet 3 sg f ostudziła (1). ◊ imp 2 sg ostudź (1). ◊ part praet act ostudziwszy (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

1. Obniżyć temperaturę, ochłodzić coś [w tym: co (3)] (4): Wezmi/ ſlazu/ rumnu/ rożey wyſokiey: na ogrodzie roſtączey/ ziela Nocz y dzień/ lnianego naſienia/ vwarz w wodzie/ á oſthudziwſzy, w ciepłey kąp dziecię dwa razy przez dzień. FalZioł V 44v, V 75v; warz w moczu krowim/ gnoy świeży krowi w gárncu nowym/ áż dobrze wywré iż gęſto będźie iáko káſza/ á do tąd mieſzay by nie przygorzáło / oſtudźże/ ále ćiepło zoſtaẃ SienLek 176, 173.
2. Zniechęcić kogoś ku miłej osobie [kogo z kim] (1): Item powyada yſch jagna Michalczewa czo Vcziekla oſtudzila z zona Climka zduna Schymkowego ſyna, kthori przed ſſamimi myąſſopuſthi od hannuſz kvſchnyerza przed fara dzyewką poyal LibMal 1544/89v.

Synonimy: 1. ochłodzić, oziębić; 2. ostroczyć.

Formacje współrdzenne cf STUDZIĆ.

Cf OSTUDZENIE, OSTUDZONY

EW