[zaloguj się]
[pdf]

OSZCZERZAĆ (2) vb impf

o oraz a jasnej e prawdopodobnie pochylone (tak Cn; Mącz jasne – prawdopodobnie odstępstwo od normy).

Fleksja
inf oszczérzać
praet
sg
3 m oszczérzåł

inf oszczérzać (1). ◊ praet 3 sg m oszczérzåł (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Pokazywać zęby, zwykle w uśmiechu; rictum diducere risu Mącz, Cn; ringi Cn (2):
Zwrot: »zęby [na kogo] oszczerzać« = śmiać się; drwić z kogoś (2): Zacy ktorzy z Xántem ſtali/ Ezopá ſie nieco bali: Gdy w śmianiu vſtá rozdźiewiał/ A zęby ná nie oſzcżerzał. BierEz Bv; Risu diducere rictum, Smieyąc ſie ná kogo zęby oſzczerzáć/ to yeſt błaźnić z kogo álbo śmieyąc ſię ziaráć/ rzegotáć. Mącz 355d.

Formacje współrdzenne: oszczyrzać się, wyszczerzać.

Cf OSZCZERZANIE

TG