« Poprzednie hasło: [OŚCISTOŚĆ] | Następne hasło: OŚĆ » |
OŚCISTY (14) ai
o jasne.
comp ościstszy (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | ościsty, ościstszy | f | N | ościstå | n | N | ościst(e) |
A | A | ościstą | A | |||||
I | I | ościstą | I | |||||
L | L | ościst(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | ościst(e) |
sg m N ościsty, ościstszy (2). ◊ f N ościstå (2). ◊ A ościstą (1). ◊ I ościstą (1). ◊ [L ościst(e)j.] ◊ n N ościst(e) (7). ◊ pl N subst ościst(e) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVIII w.
- 1. Mający kolce, ostre wyrostki (10)
- 2. Ostry, kłujący (4)
W połączeniu szeregowym (1): apud Plinium herbarum mucrones dicuntur et herbae in mucronem desinentes, Kończiſte/ Szpiczáſte/ ośćiſte ziołá. Mącz 235b.
W charakterystycznych połączeniach: ościste(-a) liście, łuszczyna, ziele (3), zwierzątko (3), zwierzę.
Synonimy: 2. bodzisty, kolący, kończasty, kończaty, ostry, szpiczasty.
Cf NIEOŚCISTY, [PRZYOŚCISTSZYM]
AKtt