« Poprzednie hasło: OŚLACHCONY | Następne hasło: [OŚLADAĆ] » |
OŚLADA (12) sb f
o oraz oba a jasne.
sg | |
---|---|
N | oślada |
G | oślady |
I | ośladą |
sg N oślada (3). ◊ G oślady (3). ◊ I ośladą (6).
Sł stp, Cn s.v. ślad, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) – XVII w. oraz XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. ośladować.
- 1. Ślad trop, szlak (10)
- 2. Tropienie, śledzenie (2)
oślada na kogo, na co (2): Vestigia ferarum, Ośládá ná zwierz. Mącz 490a; Ubicunque posuit vestigia, Gdzieſzkolwiek yedno poſtał/ oślády ná ſię dodał. Mącz 490a.
»za ośladą iść« (1): Odorari vestigiis, Sliedźić/ zá oſliádą yść. Mącz 260a.
»za ośladą zwierzu nabyć« (1): Boni venatoris est indaganter quam plurimas feras capere, Ná dobrego myſliwcá należy zá ośládą zwierzu nábyć. Mącz 168b.
Synonimy: 1. stopa, szlak, ślad, trop; 2. pogonia, szukanie.
Cf OŚLADOWANIE
EW