Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OTRĄCAJĄCY SIĘ

Następne hasło: OTRĄCENIE »

OTRĄCANIE (3) sb n

Fleksja

N sg otrąc(a)nié (3).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu s.v. otrącam, Linde brak.

Znaczenia

1. Zderzanie, uderzanie jednego przedmiotu o drugi (2): Collisio – Ottrącanię Calep 215a; Collisus – Otrącanię. Calep 215a.

2. Bitwa, starcie (1): Conflictatio – Otrącanię, iednego z drugim bitwa. Calep 239b.