[zaloguj się]

OTUSZYĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg n praet otuszyło.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Napełnić przeczuciem [komu]: Wierę mie iakos barzo ſumnienie ruſzyło A iakoſmi nie dobrze ſercze otuſzyło Zda mi ſie że to prawda wſzytko czo wiaſtuieſz [!] RejJóz K8v.

Formacje współrdzenne cf TUSZYĆ.