[zaloguj się]
[pdf]

OŻARKA (1) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg pl
N ożårki
G ożårki ożårek

sg G ożårki. ◊ [pl N ożårki. ◊ G ożårek.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Ptak z rodziny mew, średniej wielkości, o upierzeniu białym lub jasnopopielatym, o długich skrzydłach i palcach złączonych błonami pławnymi; żyje gromadnie na wybrzeżach mórz i oceanów; larus PolAnt: nie będziećie ich ieść [...] ſtruſa/ ſlepowroná/ ożarki (marg) Inſzy: wodná kániá [...] (–)/ y puhacza wedle rodzáiu iego. BudBib Lev 11/16; [BibRadz Lev 11/16 (Linde); Ożarki też dobre ſie obieráią/ ſnadź ieſzcże y lepſza gdy ich wcżás doſtánieſz: kiedy przybieżą ná Wioſnę/ dobre łowy bywáią z tym polem/ iedno mieyſcá inſzego trzebá pátrzyć [...]/ ále ná to mieyśce náſadzay ożarek wcżás CygMyśl G3v].

EW