[zaloguj się]
[pdf]

PALIPIECEK (2) sb m

Fleksja

N sg pålipiecek (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przyładów).

Ten, kto zajmuje się paleniem w piecu, palacz; też sługa do poślednich prac; mediastinus, proletarius servus Mącz (2): Mediastinus, Gołotá/ palipiecek/ to yeſt sługa którego ku nápodleyſzym poſługóm vżywamy. Mącz 213b, [325]a; [Calefactor, ein Einheitzer. P. palipiecek. Volck 198; Mediastinus, subst: der geringſt diener/ hauſzknecht/ ſudler. Pol. nápodlieyſzy ſługá/ párobek/ palipiecek. Volck 361, Qqq].

Synonimy: kalefaktor, palacz, sufleta.

SBu