[zaloguj się]
[pdf]

PARAKLET (3) sb m

para-, [pårå-]; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N paraklet
A parakleta
I paraklet(e)m

sg N paraklet (1). ◊ A parakleta (1). ◊ I paraklet(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pocieszyciel (o Duchu Świętym) [paracletus, Latine hortator vel consolator – napominacz, pocieszyciel Mącz 276d; paracletus· – patron, obrońca, adwokat, zastępca, cieszyciel – Calep] (3): DVchu Swięty ſtworzyćielu/ [...] Tyś Párákletem názwány LatHar 36, 36 marg.
Zestawienie: »Duch Święty Paraklet« (1): Ciebie też po wſzyſtkim świećie święty Kośćioł wyznawa. Oycá niezmiernego Máieſtatu: Chwálebnego też/ y [...] iednorodnego Syná twego: Y Duchá świętego Párákletá. LatHar 573.
[Szereg: »paraklet lub pocieszyciel«: tedyby iym tákie podobieńſtwá/ álbo ſam Pan/ álbo duch święty/ drugi paraklet lub poćieſzyćiel/ wyłożył BudUrzęd 54.]

Synonimy: cieszyciel, pocieszyciel.

ZCh