[zaloguj się]
[pdf]

PARCIE (4) sb n

a oraz e jasne.

Fleksja
sg
N parci(e)
G parciå
A parcie

sg N parci(e) (1). ◊ G parciå (2). ◊ A parcie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. oraz XVII – XVIII w. s.v. 1. przeć.

1. Uczucie ucisku, rozpierania, nadymanie wewnątrz organizmu; kolka (2): [Bo jednak umiem lekarstwo na parcie Otwin(?)Erot 44.]

W połączeniach szeregowych (2): co [zdrowie] narychléy okaże żołądek/ ieſli dobrze trawi/ ieſli rzygánia/ brzydkośći/ przeléwánia/ odęćia/ párćia/ ſzczkánia/ dymów żadnych nie ma Oczko 25, 25.

2. [Naciskanie na coś, posuwanie czegoś do przodu; przen [czego]: aby do jednostajnej zgody i do parcia spraw tak potrzebnych i sami chętni beli, i drugie prowadzili. AktaSejmikPozn 1600/218.]
3. Wywieranie nacisku, presja (2): żnám iczuię iſz na śię mám gwałtowne parcie/ abych śię na zad cofał i vpadł MurzHist O4; Insectatio, Złorzeczenie/ párcie pędzenie. Mącz 385d.

Cf 1. PRZEĆ

ZCh