[zaloguj się]
[pdf]

1. PARKA (1) sb f

Fleksja

I pl parkami.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dem. od „2. para”; dwójka, tu o bliźniętach:

W funkcji przysłówka: »parkami« = po dwóch:

~ W porównaniu: PEwnie ći Woronicży nam ſie tu roſpłodzą/ Bo ſie wſzytko parkámi by gołębie rodzą. PaprPan Z. ~

ZCh