[zaloguj się]
[pdf]

PARKOT (4) sb m

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
N parkot
I parkot(e)m

sg N parkot (2). ◊ I parkot(e)m (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Znaczenia
Specyficzny smród; virus Mącz (4):
a. Kozła; hircus Cn (2): [Párkot/ Virus, foetor proprie hircorum, quando in amorem aguntur. Volck Qqqv.]
Wyrażenia: »kozi parkot« (1): Virus caprarum, Koźi párkot. Mącz 499b.

»śmierdzący parkotem« = hircosus Cn (1): Olidae caprae, Kozy śmierdzące párkotem. Mącz 261d.

b. Ludzkiego potu; gravis hircus in alis, virus alarum Cn (2): Virus, [...] asperitas odoris in homine iam adulto. Pot/ czuchnienie/ yákie bywa pod pachámi/ párkot. Mącz 499b.

W porównaniu (1): Mącz 156d cf Zwrot.

Zwrot: »śmierdzieć parkotem« = hircum olere Cn (1): Hircosus, Kto nie cudnie pachnie. Smierdźy yáko kozieł párkotem. Mącz 156d.

Cf PARK

ZCh