[zaloguj się]
[pdf]

PASTEWNY (4) ai

a oraz e jasne.

sg m N pastewny (3). ◊ [n G pastewn(e)go.] ◊ pl G pastewnych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII (z Cn) – XVIII w.

Przymiotnik od „pastwa”; pasc(u)alis, pascuus Mącz, Cn; pabularis Calep; passalis Cn (4): Mącz 282c; Pabularis Quod ad pabulum pertinet, seu quod pro pabulo datur – Paſtewni. Calep [744]a; [Volck Qqq2].
a. Karmiony, wypasany na pastwisku (2): Pascalis, Trawny/ páſtewny. Mącz 282c.

W połączeniu z nazwą zwierzęcia [nazwa + pastewny] (1): Wychodziło v krolá Sálomoná káżdy dzyeń ná ſtrawę/ [...] wołow tłuſtych dzyeſięć/ á páſtewnych dwádzyeściá BielKron 76v; [Summa gęsi pastewnych, per gr. 4,25 LustrPom 148; WujBib 3.Reg 4/23].

b. [Płacony za prawo do wypasania:

W funkcji rzeczownika: »pastewne« = opłata za prawo do wypasania: pastewnego wszyscy kmiecie płacą fl. 1 gr 6. wieprzowego wszyscy płacą gr 9. LustrWpol II 18.]

LWil