Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PAŹDZIORNY

Następne hasło: [PAŹDZIRZE] »

[PAŹDZIORO sb n

Fleksja

A sg paździoro.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

[Sucha cząsteczka rośliny, źdźbło; przen: to, co może stanowić przedmiot zarzutu moralnego (w nawiązaniu do Matth 7/3)]

Sucha cząsteczka rośliny, źdźbło; przen: to, co może stanowić przedmiot zarzutu moralnego (w nawiązaniu do Matth 7/3): A ſſkáráda rzecz ieſt/ Gdy kto wtim co gáni/ álbo mu o co przymawia/ A ſam tákże rownych/ álbo ieſſcze gorſſych rzeczi pełen: Ieſt to/ iáko w Ewángeliey piſſą/ Widźieć páźdźioro woku brátá twego/ gdy ſam woczoch twoich bierzmo nośiſz ErazmJęzyk Gg2v (Linde s.v. paździerz).

Cf PAŹDZIERZE, [PAŹDZIOR]]