[zaloguj się]

PĄCIEC (2) sb m

Fleksja

N sg pąciec (2).

stp, Cn, Linde brak.

1. Czubek głowy u człowieka, prawdopodobnie ciemię (1): Vertex. Schittel. Pącziec. Mymer1 23v; [Dict 1566 C].
2. Włosy na głowie, zwłaszcza długie (1): Coma, poncyecz BartBydg 31.

HK