[zaloguj się]
[pdf]

2. PERZ (1) sb m

e pochylone.

Fleksja
sg
N pérz
A pérz

sg N pérz. ◊ [A pérz.] ◊ [pl N cf PERZE.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Rozżarzony węgiel, tlący się popiół; zgliszcza; favilla Vulg: [tuſz Etná bliſko brzmi z grzmotów ogromnych: Czáſém czárnáwy obłog/ á wichrem kurzący Smolánym/ y błyſkotny pérz [candente favilla III 573] roſpuſczáiący Z wynurzaniem płomieni gwałtownie wymiáta Ná powietrzé VergKoch 84 (Linde); poyźrzał [Lot] ná Sodomę y Gomorę [...]/ y vyźrzał wzgórę lecący pérz z źiemie/ iáko dym z piecá. WujBib Gen 19/28 (Linde).]

W porównaniu: A będzie mocność wáſſá/ by perz zgrzebi/ á ſkutek wáſż iáko iſkrá Leop Is 1/31; [Będą [grzesznicy] iáko plewy ná wietrze/ y iáko perz/ ktory wicher rozwiewa. Leop 1577 Iob 21/18 (Linde).]

[Przen:
Zwrot: »w perz się obrocić«: Prędko w dym wſzyſtko poſzło/ w perz ſię obroćiło/ Co ſię vtrefionymi vſty wymowiło. ŁaszczPogrom 11.]

Cf [PERZENIE], PERZYNA

JDok