[zaloguj się]
[pdf]

PEWNIĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg praes pewni.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Zapewniać, zaręczać [kogo o kim, ze zdaniem przydawkowym dopełniającym]: Iudas pewni oycza o Iozephie iż ieſt RejJóz P5v.
[Szereg: »pewnić a pokoić«: Záſie teſz ieſt [język] oćiec zgody/ gdy ſie chce o to prziczinić/ káźi/ przewraca/ Miáſtá y kroleſtwá/ záſie ie teſz pewni/ á pokoi ErazmJęzyk Aa7.]

Formacje współrdzenne: upewnić, upewnić się, zapewnić, upewniać, upewniać się.

LWil