![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PIENIEK | Następne hasło: PIENIĘDZNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIENIĘDZNIK (1) sb m
Fleksja
D sg pieniędznikowi.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Człowiek zajmujący się transakcjami pieniężnymi: Dwá dłużnicy byli winni długi niektoremu peniędznikowi [!] [foeneratori Vulg Luc 7/41] RejPos 308 [idem] [GrzegŻarnPos 1582 642 (Linde błędnie: 640)].
Synonimy cf PIENIĄDZOMIENIEC.
JBi