[zaloguj się]

PIĘCIORAKO (2) nm

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pięcioraki oraz -o; tak też Cn); a jasne.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Liczebnik wieloraki przysłówkowy; quinquefariam Cn (2):
a. Na pięć sposobów (1): wſzechmocnośći z Oycem rowney/ pięćioráko Syn Boży/ v Ianá S. dowodzi: ſtworzeniem/ vmarłych wiela wſkrzeſzeniem/ ſądu wſzyſtkiego świátá zleceniem/ [...] LatHar 378.
b. Pięć razy więcej (1): Też wedle Práwá Bożego w Stárym Zakonie nágrodzenim rzeczy krádźioney dwoiáko/ czworáko/ pięćioráko/ y śiedmioráko [bywają karani]. GroicPorz kk.

MN