PIJAWKA (31) sb f
Pierwsze a pochylone, końcowe jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
pijåwka |
pijåwki |
G |
pijåwki |
pijåwek |
A |
pijåwkę |
pijåwki |
I |
pijåwką |
|
sg N pijåwka (16). ◊ G pijåwki (1). ◊ A pijåwkę (5). ◊ I pijåwką (1). ◊ pl N pijåwki (2). ◊ G pijåwek (3). ◊ A pijåwki (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
zool. Hirudo medicinalis L. pijawka lekarska; pierścienica z gromady pijawek (Hirudinea); żywi się krwią kręgowców; od czasów starożytnych używana w lecznictwie do upustu krwi;
sanguisuga Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; hirudo Murm, BartBydg, Mącz, Calep, Cn (31):
Murm 101;
Mymer1 28;
BartBydg 69b,
136;
Popioł gdy będzie na pijawkę poſypan/ tedy krew ktorą piła zaſię zwroci. FalZioł IV 52c,
+2f,
I 47c;
To też miaſto [Neapolis] od pijawek zarażone było, że ludzie odnich marli, Ale Virgilius złotą vcżyniwſzy pijawkę wrzucił ią doniektorey [!] iamy, á tak wſzytki pijawki do wody z miaſta pouciekały. BielŻyw 123;
Mącz 156d,
367c;
Pijawká gdy ſye przypije/ połóż iey pluſkwę ná głowę/ wnet odpádnie SienLek 154;
Przydawa ſye theż/ iż niegdy bydlę pijawkę wypije/ temu gdy pluſkwę w pićiu daſz/ wneth pijawki pozbędźie. Bo iáko pijawká przed pluſkwą/ tákież pluſkwá przed pijawką vćieka. SienLek 154,
46v,
154 [2 r.],
159 [2 r.],
192,
S[ss]4;
RejPos 176v;
Calep 484b,
944a.
W porównaniach (2): CzechEp 164; Y tak lichwiarz wypiia vtrapione ludźie: Iak wyſyſa krew ludzką piiawká ná vdźie. KlonWor 75.
W charakterystycznych połączeniach: pijawka imie się miejsca, przypije się (3), ucieka, wysysa krew; pijawkę odrzucić, wrzucić, wypić (2), zabić (2), zetrzeć; pijawek nakłaść, nałowić; pijawki pozbyć się; uciekać przed pijawką (2).
Przysłowie: Hirudo nisi plena non omittiit cutem, Proverbium, Piyawká pierwey ſie nie puśći ciáłá alież będzie pełna Mącz 156d.
Przen (1): Boże day to áby ſię wżdy kiedyżkolwiek tey krwie ludzkiey prágnące pijawki [= katolika rzymska] vznáć mogły/ y mordow ſwych/ y nie Chriſtyáńſkich poſtępkow poprzeſtáć CzechEp 46.
Cf PIJAWICA
ES