[zaloguj się]
[pdf]

PŁASZCZYĆ SIĘ (5) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf płaszczyć się
indicativus
praes
sg
3 płaszczy się
fut
sg
3 n będzie się płaszczyło

inf płaszczyć się (1). ◊ praes 3 sg płaszczy się (3). ◊ fut 3 sg n będzie się płaszczyło (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) - XVII(XVIII) – XVIII w.

1. Stawać się płaskim (1): Bo ieſliże ziemiá nie będzie z głęboká vmiękcżona/ iuż zyárno nie może korzonká głęboko puśćić/ iuż przyſzedſzy ná twárdą zięmię płáſzcżyć ſie muśi/ á ſłuſznie ſie wkorzenić nie może RejZwierc 109v.
2. Przypadać do ziemi (o zwierzętach) (4):

płaszczyć się komu [= przed kim] (1): Abowiem widzimy w ludzioch rozmáite przypadki/ ieden Lwá ogłaſzcże iż mu ſie płáſzcży iáko záiąc/ drugi Niedźwiedzyá zá nos wodzi RejZwierc 71v.

W porównaniach (2): Abowiem pátrz y ná lwá y ná niedźwiedziá y ná káżde iádowite źwirzę/ [...] gdy ktemu cżęſto ludzi wida/ ſnádnie vkrocone być może/ że ſie będzie płáſzcżyło iáko záiąc. RejZwierc 73v, 71v.

Szereg: »płaszczyć się a mardać ogonem (a. leźć mardając ogonem)« (2): Abowiem táki [omylny przyjaciel] máło nie ieſt podobien ku onemu pſu/ kthoremu chociay nogę przetrąćiſz á potym go pogłaſzcżeſz á kęs chlebá mu porzućiſz/ álić ſie on znowu płáſzcży á lezie mardáiąc ogonem do ciebie. RejZwierc 92, 81v.

Formacje współrdzenne cf PŁASZCZYĆ.

MN