[zaloguj się]

2. PŁAZA (5) sb f i m

f (1), m (4) [n-pers].

Pierwsze a jasne.

Fleksja
sg pl
N Płazowie
G pł(a)z
D Płazie
A płazę
I płazą płaz(a)mi
L płazie

sg D Płazie (1).[A płazę.]I płazą (1).[L płazie.]pl N Płazowie (3).[G pł(a)z.I płaz(a)mi.]

stp brak, Cn notuje, Linde także XVIIXVIIIw.

1. Płaska, szeroka strona czegoś; płaszczyzna, powierzchnia; płaski przedmiot; latitudo, planum Cn (1): [Weźmi Ambry połtory drágmy/ á vtrzy ią ná Mármurowey płáźie/ w oleiu Iáźminowym SienHerb 570b; trzy go [grynszpan] ná płáźie kámienney z wodą SienHerb 583b, 537b, 583b.]

W charakterystycznych połączeniach: płaza kamienna, marmurowa.

[Szereg: »kamień albo płaza«: poſypże kámień álbo płázę mąką/ á wyleway ono [mieszaninę różnych produktów] ſpanwie ponim/ będźie konfekt iákoby kołacżki. SienHerb 537b (Linde błędnie 573).]
[Przen: Coś pośredniego: Środkuć tu niemasz żadnego ani płazą być może między statuty naszemi staremi a tą konfederacyą PismaPolit 554.]
a. [Prawdopodobnie: gładka płyta kamienna, fliza: Item Stanislao muratori od possadzenia plazami piętra ante Kurzanoga [...] mrc. 3 gr. 6 RachBonera 1558 137; Item a paratione 2 plass ad domum ante ecclesiam per mrc. 2 gr. 9 ex contractu muratoribus mrc. 4 gr. 18 RachBonera 1558 138; Item a paratione eorundem plaz alias od polierowania mrc. 2 gr. 9 RachBonera 1558 146, 145 [7 r.].]
b. Płaska część klingi miecza (1): PLázą paſzą [= pasują] Rycerze RejZwierz 67; [StatorGramm Lv].
2. n-pers (4): ći Płázowie/ ſwoich ſpraw pomiernie/ Vżywáią bez ſztychu RejZwierz 67, bb2, 67; podobno abo Panu Sendomirskiemu, albo Płazie dziewkę zgwałcono ActReg 7.

Synonim: 1. płaskość.

MC