[zaloguj się]
[pdf]

PŁONIEĆ (2) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 płonieję
3 płonieje płonieją

praes 1 sg płonieję (2). ◊ [3 sg płonieje [cf też PŁONIENIE]. ◊ 3 pl płonieją.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w.

1. Stawać się niepłodnym, jałowym; sterilescere Mącz, Cn; defrugari, effetus fieri, emacrari, esse sterilis, evanescere, exolescere, fatiscere, vanescere Cn (1): Sterilesco, Płonieyę/ ſtayę ſie niepłodnym. Mącz 414c; [Przeto iż zboża folwarkowego nie staw[i]ają w folwarku królewskim, [...] przeto też gnojów niemasz i role płonieją LustrMaz I 41; Volck Rrr].
[Szereg: »nie płonieć ani wygorewać«: Tym też zbożym rola nie płonieie/ áni wygorewa Cresc 1571 169 (Linde).]
2. Więdnąć, wiotczeć; flaccere, languere Mącz; exuri, glabrescere Cn (1): Flacceo, sive Flaccesco, id est, Langueo, Blednieyę, Płonieyę yáko gdy ziołá poczináyą ſchnąć y więdnąć. Mącz 129a.
[Przen: Wyradzać się [czym]:

W połączeniu szeregowym: zgodą nawyęcey wſzytki rzecży roſtą á kwitną/ á nyezgodą vſycháią á płonieią y martwyeią. HistTroj C2.

W przeciwstawieniu: »rość a kwitnąć ... płonieć«: HistTroj C2 cf W połączeniu szeregowym.]

Synonim: 2. więdnąć.

Formacje współrdzenne cf PŁONĄĆ.

Cf PŁONIENIE

MN