[zaloguj się]
[pdf]

PNIACZEK (5) sb m

a pochylone; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N pniaczek
A pniaczek

sg N pniaczek (3). ◊ A pniaczek (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) oraz w objaśnieniu s.v. pniewie.

Dem. od „pniak” (5):
1. Od znacz. ‘główna, nadziemna część drzewa’; viticula Calep; truncus Cn (4): Też gdy ſzcżepiſz á pniacżek rozbijeſz/ tedy nożikiem nadobnie gniazdecżká gdzie maſz gáłąſkę wſádzić wybierz RejZwierc 107, 107; Viticula – winni pniaczek. Calep 1130b.
Przen (1):

W porównaniu (1): Y rzadko ſzcżep inákſzy/ iedno iáko pniacżek/ Bo od Miſtrzá pámięta/ co więc ſłychał żacżek. RejZwierz 86v.

2. Od niezaświadczonego u nas znacz. ‘ul’ (1): Pcżołká też to máły koſzt/ iedno iey dáć pniacżek RejWiz 56.

Synonim: 2. ulik.

DDJ