[zaloguj się]

[POBROCZYĆ SIĘ vb pf

Fleksja

inf pobroczyć się.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu: pobroczyć.

Poplamić się krwią; przen: zgrzeszyć: [Judyt o sobie powiadała] y niedopuśćił mi pan ſłużebnicy ſwéy ábym ſie pobroczyć miáłá/ ále owſzem bez wſzelákiéy zmázy grzéchu/ wróćił mię do was SokołJanPoseł 93.

Formacje współrdzenne cf BROCZYĆ SIĘ.]

FP