pocałować kogo (65): Daię wám to znamię/ ijż ktorégotz iá potzaluię/ a na kogotz pirwéy rękę podnioſę/ tenci ieſt OpecŻyw 84v, 33v, 70v, 104v, 106 [2 r.], 157; tedy xýążę rzekło dzýewce ſweý Aſenech iżby pocałowała Iozefa/ a gdy ona chcýała to vtzynitz/ Iozef położył rękę ſwą na ſwé pýerśi bronýąc iey tego HistJóz B4v, D4v; á przybliżywſzy ſie ku Olimpiey [Anektanabus] położył ná iey łonie głowę y pocáłował ią. HistAl A5v, A5, A5v, B3v, M; MurzNT Mar 14/45; Nie pocáłowałeś mię/ á tá iákożem wſzedł/ nie przeſtáłá cáłowáć nog moich. Leop Luc 7/45, Gen 31/28, 2.Reg 19/39, Mar 14/44, 45; Rzekłá [pani]/ kto ſie vpluſka/ ten pocáłuy tego/ Páni ſie opluſnęłá/ kſiądz nie zmieſzkał ſwego. RejFig Cc4v; A gdy wſzytek lud przeprawił ſie z Krolem przez Iordan/ tedy Krol pocáłowáł Berzeláiá błogoſłáwiąc iemu BibRadz 2.Reg 19/39, Ruth 1/14, Tob 10/13[12], Mar 14/44, 45; Wezwał krol Abſáloná do ſiebie/ y pocáłował go z wielkim weſelim iáko ſyná ſwoiego. BielKron 71v; Bieżał thedy zá Heliaſzem Helizeuſz odſzedſzy pługá/ rzekł: Proſzę mężu Boży ábych pirwey ſzedł pocáłował oycá y mátkę/ niżli poydę zá thobą. BielKron 85, 14v, 15v, 18, 97v, 105v, 243v, 313 [2 r.]; HistRzym 82; Pocáłowałći go też był Iudaſz w ogroycu/ obłápił/ przywitał/ y pozdrowił RejPos [308]v; BudBib Gen 29/11, 13, 48/10, 2.Reg 19/39, Prov 7/13, 3.Esdr 4/47, Tob 10/13[12]; BudNT Luc 15/20; SkarJedn 233; Krolu miłośćiwy/ przyimi Chriſtuſá Páná/ y z Ewánielium iego wdźięcżnie/ y podday mu ſię z pokorą/ pocáłowawſzy go z wielkim vniżenim/ y z boiáźnią NiemObr 21; KochFr 25; A kiedy ćię pocáłuię/ Trzy dni w gębie cukier czuię. KochSob 69; Ilekroć iedno chćiałeś ſię do niego/ iáko ſyn márnotráwny/ náwroćić/ przyiął ćię w łáſkę ochotnie/ obłápił ćię y pocáłował łáſkáwie LatHar 675, 693 [2 r.], 708 [2 r.], 719; oto rzeſza/ y ten ktorego zwano Iudaſzem/ ieden ze dwunaśćie/ przed nimi ſzedł/ y przyſtąpił do Ieſuſá/ áby go pocałował WujNT Luc 22/47, Matth 26/48, 49, Mar 14/44, 45, Luc 7/45, 15/20, s. 284 marg; [obłápił go/ á ſćiſnąwſſy ſzyię iego pocáłowáiąc go płákał. LorichKosz 82 (Linde)]. Cf Zwrot.

pocałować co (18): IEzuſa gdy iuż s krzyża ſięli/ matuchna iego ſmutná natychmiáſt ſie ku niemu rzuciła tedyż go oblapiła/ z glowy koronę wyrwała ij tarnie s niéy wybiérała/ licżko/ vſta/ potzalowala/ ij ſlzami obléwaiątz omywala OpecŻyw 156; A potzalowáwſſy grob wzdychaiątz ij lkaiątz/ obezrzáwſſy ſie ku Magdalénie ij ku ijnſſym niewiaſtám rzekla. OpecŻyw 157v, 31, 156 [2 r.], 166, 173v; Ach moy panie iać przed ſtrachem prżemowić nie mogę Prze Bog proſzę day nam ale poczałować nogę RejJóz O8; RejKup m5v; Tedy Alexander pocáłowawſzy ony drzewá/ pocżął w ſwym ſercu myſlić ieſliby ſie z zwycięſtwem do Mácedoniey wroćił. HistAl L3; BielKron 242v, 318; Contingere terram osculo, Pocáłowáć ziemię Mącz 440a; RejPos 253; CzechRozm 191; O witayże święte ćiáło Ktoreś ná krzyżu wiśiáło. Naświętſza głowo/ y nożki Y wćiornaſtkie ćiáłá członki. Ktore Zydowie męczyli Y ná krzyżu záwieśili. Dayćieſz mi ſię pocáłowáć Y śiebie ſię námiłowáć. MWilkHist G3; NiemObr 41; tám [ludzie] paćiorki ſwe odpráwiwſzy Crucifix [...] y inne roźlicżne reliquije oglądawſzy y pocáłowawſzy/ do ś. Ianá [tj. do kościoła pod jego wezwaniem] ſię obroćili ReszList 161.