[zaloguj się]
[pdf]

PODACZKA (1) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg pl
N podåczka
A podåczkę podåczki
I podåczką podåczkami

sg [N podåczka. ◊ A podåczkę. ◊ I podåczką.] ◊ pl [A podåczki.] ◊ I podåczkami.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Danina, podatek: Robotnym ludźiom ktorzy máłe folgi od zwierzchnośći ſwey máią/ iż doſyć iuż ſą podacżkámi roznymi wyćiągnieni/ potrzebá będźie w wypráwie więtſzą folgę vcżynić GrabPospR Mv; [(nagł) Hołdu Wołoſkiego Krolowi Káźimirzowi podaczká powinna (–) iżby ſiedḿdzieſiąt tyſięcy złotych czerwonych [...] y 200. Koni y Wołow 200. [...] ná kożdy Rok Krolowi Polſkiemu obyczáiem hołdownym dawał. StryjKron 614; GrabZdanie H2; wyikrzy ćię przez wielkie á częſte podacżki LipsPiotr T2].
[Zwrot: »podaczkę (od)dawać«: Inſzy plebei [...] iákąby podacżkę mieli dáwáć. GrabZdanie Gv, I2.]
[Wyrażenie: »poborowa podaczka«: gdy y dźieśięcinę y poborową podacżkę vbogi oracż zápłáći/ zbożá ſwego ná to niemáło [...] roſtrwani. GrabZdanie I.]

Synonimy cf PODATEK.

Cf PODATEK, PODAWEK

EW