[zaloguj się]

PODCINAĆ (10) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf podcinać
indicativus
praes
sg pl
1 podcinåm
3 podcinå podcinają
praet
sg
3 f podcinała

inf podcinać (1).praes 1 sg podcinåm (5).3 sg podcinå (2).3 pl podcinają (1).praet 3 sg f podcinała (1).

stp, Cn notuje, Linde XVIIXVIII w.

1. Ścinać, nacinać u dołu; succidere Vulg, Mącz, Cn; subsecare, supputare Mącz, Cn (9): Supputo, Podćinam/ podrzezuyę z ſpodku Mącz 333c, 30a, 377d.

podcinać co (3): Leop Zach 11/9; Subluco, Podćinam álbo Obćinam gáłęzie które ſie puſzczayą od ſpodku drzew. Mącz 198c; PowodPr 63.

Szereg: »podcinać abo obrażać« (1): Bog w zakonie ſwym zákázował/ nietylko ludźiom ábo bydłu nád mierną potrzebę ſzkodźić/ ále też ani drzewá domowego rodzáynego podćináć ábo obrażáć. PowodPr 63.
Przen (2):
Zwrot: »korzeń [czego a. czemu] podcinać« = subsecare radicem Cn (2): Heretycka náuká cnoty ſuſzy y korzeń ich podćina. SkarKazSej 686a marg, 686a.
a. Przecinać ścięgna pod kolanami (1):
Zwrot: »podcinać żyły« = subnervare Mącz, Cn; incidere a. succidere nervos, suppernare Cn (1): Subnervo, Podcinam żyły/ Chromię kogo. Mącz 246a.
2. Kaleczyć u dołu; przen [kogo czym] (1): Iáko ie okrutna śmierć koſą podćináłá RejWiz 109v.

Synonimy: 1. podrębować, podrzazować, podrzynać, podsiekać, podsiekować.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

Cf PODCINANIE

KW